Metin Gökçe

Güldiken Günlüğü

Cuma, 10 Aralık 2010

Metin Gökçe, 1950 Kuşağı karikatürcülerinden. Dün Semih Poroy’un sergisindeydi. Konuştuk. 2000’de emekli oldu, basım işlerinden. Ortağı olduğu büyük ambalaj basımevindeki hisselerini devretti ve inzivaya çekildi.

Metin Gökçe’yi geç tanıdım. Sanırım Mengü Ertel’in Teşvikiye Camii’ndeki uğurlama töreninde Tonguç Yaşar tanıştırmıştı. Tabii isim ve çizgi olarak biliyordum, dergilerden. Metin Gökçe, Güldiken’in tanıştıktan sonra, basımevini bırakana değin her sayı bir, bazen iki reklam ile destekledi. Güldiken’de katkısı çoktur.

Metin Gökçe, Kurtuluş’ta, Kurtuluş Caddesi’nde güzel bir apartmanda oturuyor. Birkaç kez ziyaretine gittim evlerine. Geniş ve güzel bir kütüphane kurmuş kendine. Bir edebiyat tutkunu aynı zamanda. Dergi ve gazetelerde yayımlanmış karikatürlerinden bir albüm yapma projemizi ne yazık ki, gerçekleştiremedik. Bunun için epeyce uğraştık. Sonunda, karikatürlerini albüm yapmaktan vaz geçti; büyük bir alçak gönüllülükle vaz geçti.

Sergide,

– Karikatürlerimden bazılarını derleyip fotokopiyle ciltli bir dosya haline getirdik, birkaç çizer gencin yardımıyla. Yarın sana da bir kopya yollayacağım, dedi.

İşte o dosya, bugün kargoyla geldi eve. Karikatürler ve yazılar; kendiyle yapılmış söyleşiler, karikatür üzerine yazılmış kimi yazılar... Epeyce de karikatür var içinde. Teşekkür için aradım ve

– İşte bu, dedim. Herkes bunun gibi bir “dosya albüm” yapsa işimiz kolaylaşır.